Губная памадане быў папулярны сярод пурытанскіх імігрантаў у ЗША ў 18 ст. Жанчыны, якія любілі прыгажосць, церлі вусны стужкамі, каб павялічыць іх ружовасць, калі ніхто не глядзеў. Такая сітуацыя стала папулярнай у 19 стагоддзі.
Падчас дэманстрацыі суфражыстак у Нью-Ёрку ў 1912 годзе знакамітыя феміністкі нанеслі памаду, паказваючы памаду як сімвал жаночага вызвалення. У Злучаных Штатах у 1920-я гады папулярнасць фільмаў таксама прывяла да папулярнасці губной памады. У далейшым на папулярнасць розных колераў памад будуць уплываць кіназоркі і стымуляваць тэндэнцыю.
Пасля заканчэння вайны ў 1950 годзе актрысы папулярызавалі ідэю вуснаў, якія выглядаюць больш поўнымі і прывабнымі. У 1960-я гады з-за папулярнасці памад светлых колераў, такіх як белы і серабрысты, выкарыстоўвалася рыбіная луска для стварэння мігатлівага эфекту. Калі ў 1970 годзе была папулярная дыскатэка, фіялетавы колер быў папулярным колерам губной памады, а колер губной памады, які любілі панкі, быў чорным. Некаторыя прыхільнікі Нью-Эйдж (New Ager) сталі ўносіць у памаду натуральныя раслінныя інгрэдыенты. У канцы 1990-х у памаду ў вялікіх колькасцях дадавалі вітаміны, травы, спецыі і іншыя рэчывы. Пасля 2000 года тэндэнцыяй стала дэманстрацыя натуральнай прыгажосці, часцей выкарыстоўваліся жамчужныя і светла-чырвоныя колеры. Колеры не перабольшаныя, а колеры натуральныя і бліскучыя.
Час публікацыі: 28 сакавіка 2024 г